Treinvervoerders moeten samen zaken op orde stellen

COLUMN – De treinvervoerders in Nederland moeten serieus de handen ineen slaan en samen de zaken op orde stellen. Ze moeten ophouden met modder gooien. Dat zegt Rikus Spithorst van Maatschappij Voor Beter OV naar aanleiding van de hoorzitting in de Tweede Kamer afgelopen donderdag. Daarbij vond een hevige discussie plaats tussen de regionale treinvervoerders en de NS.

Lees hieronder zijn column.

De Tweede Kamer is een heel belangrijke plaats in onze samenleving, waar de toekomst van ons land wordt uitgestippeld. Daarom vind ik enig decorum daar beslist op zijn plaats. En dan bedoel ik niet eens zozeer het al dan niet omknopen van een stropdas, nee, dan heb ik het ook over wat er allemaal wordt gezegd. 

Het moddergooien van vorige week bij de hoorzitting over de toekomst van de spoorconcessie vind ik echt beneden peil. Met name voor de manier waarop de NS de regionale treinvervoerders in diskrediet trachtte te brengen, heb ik geen goed woord over.

Veiligheid

De NS legde een verband tussen problemen met de zitplaatskans en het regionale spoorvervoer. Dat vind ik echt een gotspe. Zolang de NS de kans op een zitplaats in zijn treinen niet fors verbetert, past bescheidenheid bij het doen van uitlatingen over de kans op een vrije stoel in een trein van Arriva, Breng, Connexxion of Veolia.

Maar erger dan dit plaagstootje, vond ik de stelling van de NS dat de veiligheid op de aanbestede treinverbindingen slechter zou zijn. Immers, de decentrale vervoerders zouden volgens de NS geen conducteurs hebben. Om te beginnen is deze bewering feitelijk onjuist.

Aanbestedingen

Er zijn ook regionale concessies waar gewoon een conducteur op de trein aanwezig is. Verder is het niet de vervoersmaatschappij die beslist of er een conducteur op de trein met zijn, maar bepaalt de decentrale overheid dat in de eisen bij de aanbesteding. Maar de NS stelde dus dat het vervoer slechter werd door aanbestedingen.

Echter, toen van de zijde van de Kamer werd gevraagd naar het verschil tussen de Arriva’s en Veolia’s van deze wereld en de werkwijze van NS-dochter Abelio, die in het buitenland inschrijft op aanbestedingen en regelmatig vervoerconcessies in de wacht sleept, verzuurde de bijdrage van de NS.

Buitenlandse concessies

Er werd gepoogd, de Kamerleden te paaien met een uitnodiging voor een als snoepreisje vermomd werkbezoek aan een van de buitenlandse concessies, maar toen de Kamer terecht het standpunt innam dat vragen tijdens een hoorzitting behoorden te worden beantwoord, werd het stil aan de zijde van de NS. Nee, erg charmant vond ik dat niet.

Natuurlijk, de toekomst hangt af van wat de staatssecretaris en de Kamer beslissen. Het is dus logisch dat iedereen probeert om zijn kant van het verhaal zo goed mogelijk te benadrukken. Dat hoort er gewoon bij. Maar spoorwegondernemingen die elkaar feitelijk het licht in de ogen niet gunnen, dat vind ik niet in het belang van de reiziger.

Samenwerken

Samenwerken is beter dan elkaar het leven zuur maken. Beter voor de reiziger, maar – indien die samenwerking ook leidt tot een toeloop van klanten – ook beter voor de vervoerders. En gezien de prima prestaties van de commerciële vervoerders gun ik die een groter aandeel in de spoormarkt. Dat hebben ze dubbel en dwars verdiend.

Ik wil de spoorbedrijven, zowel die grote NS als die kleinere bedrijven die zijn verenigd in de FMN oproepen om nu eindelijk eens serieus de handen ineen te slaan. Eendrachtige samenwerking om het spoorvervoer te verbeteren moet verder gaan dan lippendienst.

Zaken oplossen

Dus klaar nu met moddergooien, en samen aan de slag op zaken op te lossen. Tariefintegratie met de chipkaart. Samenloop. Stationsexploitatie. Werk zat!

Rikus Spithorst, Maatschappij Voor Beter OV

Lees ook:

• ACM wil meer bevoegdheden bij geschillen tussen vervoerders
• NS gaat door het stof bij hoorzitting Tweede Kamer