Kleine bus, Limburg

Buschauffeur strijdt tegen werkverdringing in Zeeland

Buschauffeur Jack d’Hooghe is de strijd aangegaan met de provincie Zeeland die recent vier reguliere buslijnen heeft omgezet in buurtbus-lijnen die gereden worden door vrijwilligers. Hierbij zijn 17 fulltime banen verloren gegaan. In Zeeuws-Vlaanderen rijdt al jaren een buurtbus tussen Hulst en Kloosterzande. d’Hooghe: “Voorheen was daar geen openbaar vervoer, dus een buurtbus gereden door vrijwilligers bood daar uitkomst. Maar wat ik nu zie gebeuren is dat bestaande buslijnen worden omgezet in buurtbuslijnen met vrijwilligers. Dat stuit me tegen de borst. Een duidelijker voorbeeld van werkverdringing kan ik niet geven.”

d’Hooghe is buschauffeur, maar vult zijn tijd nu vooral als voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad van streekvervoerder Veolia en als kaderlid van FNV Bondgenoten. Hiernaast is hij actief in de plaatselijke politiek. Het doet hem pijn om te zien welke richting zijn sector op beweegt. Dat is niet richting een toekomst die hij graag ziet.

Buurtbus-lijnen

“In mei dit jaar heeft de provincie Zeeland vier buslijnen omgezet in buurtbuslijnen: Lijn 03 Oostburg – Breskens; Lijn 11 Terneuzen – Sas van Gent – Philippine; Lijn 13 Sas van Gent – Zuiddorpe – Axel; en Lijn 15 Breskens – Hoofdplaat – Biervliet. Let wel: dit zijn bestaande lijnen binnen het huidige concessiecontract dat nog loopt tot 11 december aanstaande. Waarom dan deze aanpassing? Onbegrijpelijk! Te meer omdat hiermee zeventien fulltime betaalde arbeidsplaatsen verloren zijn gegaan”, aldus d’Hooghe.

De provincie gebruikt als argument dat de lijnen onrendabel zijn en dat er bezuinigd moet worden. d’Hooghe: “Dit is onzin. Een busmaatschappij aan een bestaand contract houden kost geen extra geld. Op zijn vroegst had er pas vanaf 12 december naar deze lijnen gekeken kunnen worden, áls dat al wenselijk zou zijn.”

Aanbestedingen

“De belofte was toch dat we met de aanbestedingen een beter en tevens goedkoper openbaar vervoer zouden krijgen. Maar wat zien we in de praktijk? Alleen de rendabele lijnen blijven bestaan en die komen terecht bij grote beursgenoteerde bedrijven. In Zeeland noemen we dit het Hoofdnet. Daarnaast is er een Flexnet geïntroduceerd. Dit is een voorziening op maat die wordt uitgevoerd door betaalde krachten als aanvulling op de bestaande voorziening. Maar het goedkoopste buskaartje op het Flexnet kost vier euro. Dus daar maakt dus niemand gebruik van. Dit geeft de provincie vrij spel om ook deze lijnen om te zetten naar buurtbussen met vrijwilligers. Uitrookbeleid, zo noem ik dit”, aldus de buschauffeur.

d’Hooghe heeft zijn grieven kenbaar gemaakt in een brief aan de provincie Zeeland. Daarin voert hij een citaat op van minister Asscher van SZW uit een brief aan de Tweede Kamer over de Verruiming Regeling Vrijwilligerswerk. ‘Het werk als buurtbuschauffeur kan meestal niet als vrijwilligerswerk worden beschouwd, omdat voor de functie van chauffeur in het economisch verkeer beloning mag worden verwacht’, schrijft Asscher. En: ‘Onder traditioneel vrijwilligerswerk wordt verstaan: onverplichte activiteiten die doorgaans een aanvullend karakter hebben op bestaande maatschappelijke voorzieningen binnen een organisatie die een ideële doelstelling heeft of een maatschappelijk nut nastreeft. De te verrichten activiteiten worden niet beloond en worden normaal gesproken niet door betaalde werknemers verricht.’

Werkverdringing

“In het journaal gaf de minister een aanvullend voorbeeld”, vertelt d’Hooghe. “Volgens hem is er geen sprake van verdringing wanneer een amateur voetbalvereniging al jaar en dag de belijning laat aanbrengen door een vrijwilliger. Maar wanneer een professionele voetbalclub de belijning die wordt aangebracht door een betaalde kracht overhevelt naar een vrijwilliger, is er wél sprake van verdringing.”

Duidelijke taal, vindt d’Hooghe. Maar de provincie en de busmaatschappijen die in Zeeland de concessies rijden, leggen het schrijven van de minister anders uit. “De busmaatschappijen geven aan dat het slot van de deur is en zijn daar blij mee. Zij gebruiken zijn woorden om de omzetting van betaalde arbeid naar vrijwilligerswerk te legaliseren. Niet alleen in Zeeuws-Vlaanderen zie je steeds meer buurtbussen bestaande lijnen gaan rijden, maar ook elders in Zeeland.”

Vakmanschap

d’Hooghe snapt er nog steeds niets van. “Om een bus te mogen rijden, ook een klein busje, heb je papieren nodig en diploma’s. Wanneer je in precies zo’n zelfde klein busje een buurtbuslijn gaat rijden, is alleen een rijbewijs vereist. Maar hoe zit het met het vakmanschap? De risico’s? De aansprakelijkheid bij ongelukken? Hier zijn nog steeds geen antwoorden op gekomen, maar ondertussen gaan we vrolijk door op de ingeslagen weg.”

Hiernaast ziet d’Hooghe meer bedreigingen. “Veel busbedrijven die een concessie winnen nemen een vlucht in onderaanbesteding van lijnen bij besloten busbedrijven en taxibedrijven. Daar liggen de cao-lonen lager en bovendien werken deze partijen meer met studenten, 65-plussers en anderen met een nulurencontract. Dit zijn tevens bedrijven die het niet altijd even nauw nemen met de regels. Vooral onder de taxibedrijven zijn faillissementen en niet afgedragen pensioen- en werknemerspremies schering en inslag. Maar dat hoort kennelijk bij de zegeningen van de marktwerking.”

Politiek

“Als we hier niet op ingrijpen, dan is het hek van de dam. En dan gaat in andere sectoren precies hetzelfde gebeuren. Je ziet dat trouwens nu al in bijvoorbeeld de zorg. Maar het meest erge vind ik dat de politiek niet ingrijpt”, zegt de buschauffeur.

d’Hooghe gelooft niet dat hij een gevecht tegen de bierkaai voert. “Iedereen met wie ik het hier over heb, geeft me gelijk. Ze herkennen het. Soms kennen ze iemand persoonlijk, iemand met een gezin en een hypotheekje, die zijn baan verliest en later zijn eigen werk als vrijwilliger weer mag oppakken. Dat is wrang. Ik zien mijn strijd dan ook als de verwoording van een roep uit de maatschappij die nog een beetje georganiseerd moet worden. Maar één ding staat vast: we kunnen en mogen hier niet doof voor blijven. Ook de politiek niet.”

Ronald de Kreij

Auteur: Marieke van Gompel

6 reacties op “Buschauffeur strijdt tegen werkverdringing in Zeeland”

Albert van Beek|23.09.14|11:31

Helemaal mee eens Ronald, maar wordt het eens tijd dat je ook contact op neemt met de Voorzitter OR Taxi Connexxion en FNV kader Lid Peter de Vijver.

Met vriendelijke groet,

Albert van Beek Chauffeur bij Connexxion

Arthur Kamminga|23.09.14|11:32

Ik snap de bezwaren van de heer d’Hooghe. Echter, het alternatief is dat de reguliere buslijn eerst wordt opgeheven en dat er pas na een half jaar een buurtbuslijn terug komt. Immers, dan is er volgens de definitie van Asscher geen “verdringing”.

Het fundamentele probleem is dat er bij de decentrale overheden onvoldoende OV-budget is om het huidige voorzieningsniveau in stand te houden. Het alternatief voor de buurtbus, is buslijnen zonder vervanging opheffen. Maar wordt iemand dáár beter van?

Binic Vreugde|23.09.14|18:32

Is dit nu niet een beetje te laat??
Concessie is al verleend.

De Brabo|23.09.14|19:51

DE BUSMAATSCHAPPIJEN WORDEN ER BETER VAN ZIJ BLIJVEN DE LIJNEN BEHEREN EN KRIJGEN GELD VAN DE PROVINCIE. KOSTEN ZIJN PLUS MINUS 100K PER JAAR HIER IN MOERDIJK, DAARIN ZIT AANSCHAF EN OMBOUW BUS PLUS ALLE BENODIGDE APPARATUUR. MEN VERDRINGT OOK HIER DE BANEN EN LAAT DEZE DOOR VRIJWILLIGERS RIJDEN.

Wisse van der Velde|23.09.14|20:55

Het enige middel om het de politiek aan het verstand te brengen, is een 24 uurs staking in alle bedrijfstakken die met deze bedreigingen te maken hebben: Zorg/Transport over de weg/ Spoorvervoer/ Busvervoer/ bouw.enz

Laten we eens in opstand komen.

Paul Lamote|24.09.14|20:03

Een betaalde chauffeur voor gemiddeld 3 of 4 reizigers is gekkenwerk.
Dat betekent 90% subsidie.

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.

Buschauffeur strijdt tegen werkverdringing in Zeeland | OVPro.nl
Kleine bus, Limburg

Buschauffeur strijdt tegen werkverdringing in Zeeland

Buschauffeur Jack d’Hooghe is de strijd aangegaan met de provincie Zeeland die recent vier reguliere buslijnen heeft omgezet in buurtbus-lijnen die gereden worden door vrijwilligers. Hierbij zijn 17 fulltime banen verloren gegaan. In Zeeuws-Vlaanderen rijdt al jaren een buurtbus tussen Hulst en Kloosterzande. d’Hooghe: “Voorheen was daar geen openbaar vervoer, dus een buurtbus gereden door vrijwilligers bood daar uitkomst. Maar wat ik nu zie gebeuren is dat bestaande buslijnen worden omgezet in buurtbuslijnen met vrijwilligers. Dat stuit me tegen de borst. Een duidelijker voorbeeld van werkverdringing kan ik niet geven.”

d’Hooghe is buschauffeur, maar vult zijn tijd nu vooral als voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad van streekvervoerder Veolia en als kaderlid van FNV Bondgenoten. Hiernaast is hij actief in de plaatselijke politiek. Het doet hem pijn om te zien welke richting zijn sector op beweegt. Dat is niet richting een toekomst die hij graag ziet.

Buurtbus-lijnen

“In mei dit jaar heeft de provincie Zeeland vier buslijnen omgezet in buurtbuslijnen: Lijn 03 Oostburg – Breskens; Lijn 11 Terneuzen – Sas van Gent – Philippine; Lijn 13 Sas van Gent – Zuiddorpe – Axel; en Lijn 15 Breskens – Hoofdplaat – Biervliet. Let wel: dit zijn bestaande lijnen binnen het huidige concessiecontract dat nog loopt tot 11 december aanstaande. Waarom dan deze aanpassing? Onbegrijpelijk! Te meer omdat hiermee zeventien fulltime betaalde arbeidsplaatsen verloren zijn gegaan”, aldus d’Hooghe.

De provincie gebruikt als argument dat de lijnen onrendabel zijn en dat er bezuinigd moet worden. d’Hooghe: “Dit is onzin. Een busmaatschappij aan een bestaand contract houden kost geen extra geld. Op zijn vroegst had er pas vanaf 12 december naar deze lijnen gekeken kunnen worden, áls dat al wenselijk zou zijn.”

Aanbestedingen

“De belofte was toch dat we met de aanbestedingen een beter en tevens goedkoper openbaar vervoer zouden krijgen. Maar wat zien we in de praktijk? Alleen de rendabele lijnen blijven bestaan en die komen terecht bij grote beursgenoteerde bedrijven. In Zeeland noemen we dit het Hoofdnet. Daarnaast is er een Flexnet geïntroduceerd. Dit is een voorziening op maat die wordt uitgevoerd door betaalde krachten als aanvulling op de bestaande voorziening. Maar het goedkoopste buskaartje op het Flexnet kost vier euro. Dus daar maakt dus niemand gebruik van. Dit geeft de provincie vrij spel om ook deze lijnen om te zetten naar buurtbussen met vrijwilligers. Uitrookbeleid, zo noem ik dit”, aldus de buschauffeur.

d’Hooghe heeft zijn grieven kenbaar gemaakt in een brief aan de provincie Zeeland. Daarin voert hij een citaat op van minister Asscher van SZW uit een brief aan de Tweede Kamer over de Verruiming Regeling Vrijwilligerswerk. ‘Het werk als buurtbuschauffeur kan meestal niet als vrijwilligerswerk worden beschouwd, omdat voor de functie van chauffeur in het economisch verkeer beloning mag worden verwacht’, schrijft Asscher. En: ‘Onder traditioneel vrijwilligerswerk wordt verstaan: onverplichte activiteiten die doorgaans een aanvullend karakter hebben op bestaande maatschappelijke voorzieningen binnen een organisatie die een ideële doelstelling heeft of een maatschappelijk nut nastreeft. De te verrichten activiteiten worden niet beloond en worden normaal gesproken niet door betaalde werknemers verricht.’

Werkverdringing

“In het journaal gaf de minister een aanvullend voorbeeld”, vertelt d’Hooghe. “Volgens hem is er geen sprake van verdringing wanneer een amateur voetbalvereniging al jaar en dag de belijning laat aanbrengen door een vrijwilliger. Maar wanneer een professionele voetbalclub de belijning die wordt aangebracht door een betaalde kracht overhevelt naar een vrijwilliger, is er wél sprake van verdringing.”

Duidelijke taal, vindt d’Hooghe. Maar de provincie en de busmaatschappijen die in Zeeland de concessies rijden, leggen het schrijven van de minister anders uit. “De busmaatschappijen geven aan dat het slot van de deur is en zijn daar blij mee. Zij gebruiken zijn woorden om de omzetting van betaalde arbeid naar vrijwilligerswerk te legaliseren. Niet alleen in Zeeuws-Vlaanderen zie je steeds meer buurtbussen bestaande lijnen gaan rijden, maar ook elders in Zeeland.”

Vakmanschap

d’Hooghe snapt er nog steeds niets van. “Om een bus te mogen rijden, ook een klein busje, heb je papieren nodig en diploma’s. Wanneer je in precies zo’n zelfde klein busje een buurtbuslijn gaat rijden, is alleen een rijbewijs vereist. Maar hoe zit het met het vakmanschap? De risico’s? De aansprakelijkheid bij ongelukken? Hier zijn nog steeds geen antwoorden op gekomen, maar ondertussen gaan we vrolijk door op de ingeslagen weg.”

Hiernaast ziet d’Hooghe meer bedreigingen. “Veel busbedrijven die een concessie winnen nemen een vlucht in onderaanbesteding van lijnen bij besloten busbedrijven en taxibedrijven. Daar liggen de cao-lonen lager en bovendien werken deze partijen meer met studenten, 65-plussers en anderen met een nulurencontract. Dit zijn tevens bedrijven die het niet altijd even nauw nemen met de regels. Vooral onder de taxibedrijven zijn faillissementen en niet afgedragen pensioen- en werknemerspremies schering en inslag. Maar dat hoort kennelijk bij de zegeningen van de marktwerking.”

Politiek

“Als we hier niet op ingrijpen, dan is het hek van de dam. En dan gaat in andere sectoren precies hetzelfde gebeuren. Je ziet dat trouwens nu al in bijvoorbeeld de zorg. Maar het meest erge vind ik dat de politiek niet ingrijpt”, zegt de buschauffeur.

d’Hooghe gelooft niet dat hij een gevecht tegen de bierkaai voert. “Iedereen met wie ik het hier over heb, geeft me gelijk. Ze herkennen het. Soms kennen ze iemand persoonlijk, iemand met een gezin en een hypotheekje, die zijn baan verliest en later zijn eigen werk als vrijwilliger weer mag oppakken. Dat is wrang. Ik zien mijn strijd dan ook als de verwoording van een roep uit de maatschappij die nog een beetje georganiseerd moet worden. Maar één ding staat vast: we kunnen en mogen hier niet doof voor blijven. Ook de politiek niet.”

Ronald de Kreij

Auteur: Marieke van Gompel

6 reacties op “Buschauffeur strijdt tegen werkverdringing in Zeeland”

Albert van Beek|23.09.14|11:31

Helemaal mee eens Ronald, maar wordt het eens tijd dat je ook contact op neemt met de Voorzitter OR Taxi Connexxion en FNV kader Lid Peter de Vijver.

Met vriendelijke groet,

Albert van Beek Chauffeur bij Connexxion

Arthur Kamminga|23.09.14|11:32

Ik snap de bezwaren van de heer d’Hooghe. Echter, het alternatief is dat de reguliere buslijn eerst wordt opgeheven en dat er pas na een half jaar een buurtbuslijn terug komt. Immers, dan is er volgens de definitie van Asscher geen “verdringing”.

Het fundamentele probleem is dat er bij de decentrale overheden onvoldoende OV-budget is om het huidige voorzieningsniveau in stand te houden. Het alternatief voor de buurtbus, is buslijnen zonder vervanging opheffen. Maar wordt iemand dáár beter van?

Binic Vreugde|23.09.14|18:32

Is dit nu niet een beetje te laat??
Concessie is al verleend.

De Brabo|23.09.14|19:51

DE BUSMAATSCHAPPIJEN WORDEN ER BETER VAN ZIJ BLIJVEN DE LIJNEN BEHEREN EN KRIJGEN GELD VAN DE PROVINCIE. KOSTEN ZIJN PLUS MINUS 100K PER JAAR HIER IN MOERDIJK, DAARIN ZIT AANSCHAF EN OMBOUW BUS PLUS ALLE BENODIGDE APPARATUUR. MEN VERDRINGT OOK HIER DE BANEN EN LAAT DEZE DOOR VRIJWILLIGERS RIJDEN.

Wisse van der Velde|23.09.14|20:55

Het enige middel om het de politiek aan het verstand te brengen, is een 24 uurs staking in alle bedrijfstakken die met deze bedreigingen te maken hebben: Zorg/Transport over de weg/ Spoorvervoer/ Busvervoer/ bouw.enz

Laten we eens in opstand komen.

Paul Lamote|24.09.14|20:03

Een betaalde chauffeur voor gemiddeld 3 of 4 reizigers is gekkenwerk.
Dat betekent 90% subsidie.

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.