Ruim een jaar vertraging en hogere kosten voor Uithoflijn
De Uithoflijn wordt waarschijnlijk pas in december 2019 volledig in exploitatie genomen. Dat is ongeveer 1,5 jaar later dan in eerste instantie gepland was. Ook komen er extra kosten bij van 84 miljoen euro. Dat hebben gedeputeerde Jacqueline Verbeek-Nijhof en wethouder Lot van Hooijdonk woensdag bekend gemaakt. In de tweede helft van 2019 gaan de trams alvast rijden tussen de haltes Vaartsche Rijn en De Uithof.
“Enorm balen”, noemt de Utrechtse wethouder van Verkeer en Mobiliteit de vertraging. “Reizigers zitten om deze tramlijn te springen”, vertelde de Utrechtse wethouder van Verkeer en Mobiliteit. Ze noemt de vertraging daarom ook ‘enorm balen’. Tegelijkertijd denken de betrokken partijen nu wel een realistische planning te hebben gemaakt.
Budget
Met de nieuwe planning is ook duidelijk wat de gevolgen zijn van deze vertraging op het budget. In totaal is 84 miljoen euro nodig binnen en buiten het project om de Uithoflijn af te kunnen ronden en in exploitatie te kunnen nemen. Die kosten zijn te verdelen in de vertraging zelf, onvoorziene omstandigheden en kosten rondom het in bedrijf nemen van de tram. In eerste instantie zou het project 426 miljoen euro gaan kosten, nu wordt dat bijna een half miljoen.
Deze nieuwe planning zorgt dus ook voor hogere kosten voor de gemeente en de provincie, omdat lijn 12 langer moet blijven rijden, omdat er extra bouwwerkzaamheden dienen te worden uitgevoerd en er een langere bouwtijd is. Daarnaast zijn er middelen nodig voor de voorbereiding op beheer en exploitatie, proefbedrijf en ontvangstorganisatie en voor de meerkosten bij de nieuwbouw van de tramremise in Nieuwegein. Aan de 84 miljoen euro draagt de gemeente Utrecht 25 miljoen euro bij. De resterende 59 miljoen komt voor de rekening van de provincie. Van dit bedrag is al 30 miljoen euro aangevraagd.
Eigenlijk was het de bedoeling om de Uithoflijn op 8 juli 2018 te laten rijden, maar afgelopen september bleek dat dit niet mogelijk was. De provincie en gemeente laten weten er alles aan te doen om de lijn zo snel mogelijk te laten rijden, maar meldt ook dat deze nieuwe planning gebaseerd is op een geactualiseerde inschatting van de risico’s. Voor de bijgestelde planning geldt een slagingskans van 85 procent, volgens de provincie een zekerheidsmarge die gebruikelijk is bij grote infrastructuurprojecten.
Hindernissen
Eén van de grootste hindernissen voor deze planning is het tracé door het stationsgebied. Via dit spoor moeten de tramstellen worden aangevoerd vanuit de tramremise in Nieuwegein en hier regelmatig weer naar terugkeren voor onderhoud. Het daadwerkelijk testen en beproeven van de hele lijn kan pas als het stationsgebied doorrijdbaar is.
Daarnaast blijkt ook een onderheide spoorplaat onder Utrecht Centraal noodzakelijk om een stabiel spoor aan te kunnen leggen. De aanleg daarvan start binnenkort. Bovendien hebben de levering en certificering van veiligheidssystemen en de overweginstallatie bij de Koningsweg vertraging opgelopen. Deze apparatuur moet niet alleen worden aangesloten, maar dient ook goed getest te worden, benadrukken de gedeputeerde en de wethouder.
Lees ook:
Diep en diep treurig dat dit zover had moeten komen,ik zie het nog voor me dat in het vorig decennium dat men zag aankomen dat het busvervoer niet toereikend was en dat er zelfs geld beschikbaar had gesteld maar ja men liet toen de kans liggen,ik weet zeker dat men in Duitsland dit soort projecten steviger doordrukt
Er is te weinig kennis bij de overheden voor dit soort complexe projecten. Ze kunnen de risico’s en valkuilen niet goed inschatten (terwijl de uitvoerders hier pas tijdens de realisatie mee komen). Natuurlijk zijn de contracten zo opgesteld dat de meeste risico’s bij de overheden liggen, maar als de uitvoerder moet opdraaien is dit ook niet goed voor de planning. Bij een idealistische gemeentebestuur worden risico’s soms bewust genegeerd (Utrecht: electrische bussen, Vredenburg. N’megen: Musis)
Toch boeiend hoe deze projecten (Hoekse lijn, NoordZuidLijn in Amsterdam) eigenlijk ALTIJD uitlopen. Is daar niet iets van te leren? Te positief, in tijd en euro’s, ingeschat? Wil de uitvoerder bij Inschatting van de duur van de opdracht de opdrachtgever gunstig stemmen? Wil de uitvoerder koste wat kost de opdracht binnenhalen, tegen beter weten in? Hoe kunnen we hiervan leren? Interessant.