Ik blijf huiverig voor dat ‘Europese gedoe’: die richtlijnen en regels bepalen veel te veel hoe een land, een spoorwegonderneming ‘dient’ te opereren; ik ben bang dat een gezonde bedrijfsvoering onder druk komt te staan. Hoe moet ingespeeld worden op de lange bedrijfsduur van materieel, als ‘concessies’ nog maar vijf jaar mogen gelden? Moet straks materieel ‘van overheidswege’ besteld en gerund worden, zoals zo vaak met het regionale vervoer in Duitsland gebeurt?